Het tijdschrift TIME zette hem onlangs op de cover als de vertegenwoordiger van het nieuwe Amerika. Marco Rubio, de Republikeinse senator van Florida, wordt gezien als de persoon die de nieuwe generatie binnen de Republikeinse partij vertegenwoordigt en kan zorgen voor een nieuw geluid.

De Republikeinse partij verkeerd na de verloren verkiezingen van 2012 in een crisis en is op zoek naar een nieuwe koers. De prominente en vooral jonge Republikeinen binnen de partij kwamen onlangs bij elkaar om zich te bezinnen op de nieuwe koers die de partij moet gaan varen. De Republikeinse partij moet weer een partij worden van alle Amerikanen. Onder de minderheidsgroepen, de Latino’s, Aziaten en andere minderheidsgroepen hebben de Republikeinen veel aanhang verloren. Marco Rubio zou wel eens van de kandidaten kunnen zijn die een poging gaat doen om de Republikeinse presidentsnominatie in 2016 te winnen. En wil hij een kans maken op het Witte Huis dan zal hij ook deze minderheidsgroepen moeten aanspreken. Maar wie is Marco Rubio eigenlijk?

Marco Antonio Rubio (1971) werd geboren in Miami, Florida, als de zoon van Cubaanse immigranten. Zijn ouders emigreerden in 1956 naar Florida. Rubio is rooms-katholiek en is sinds 2010 senator van de staat Florida.

Rubio studeerde aan de Universiteit van Florida en behaalde daar in 1992 zijn Master of Arts. Zoals veel Amerikaanse politici volgde hij daarna een rechtenstudie aan de Universiteit van Miami en studeerde cum laude af. Tijdens zijn rechtenstudie was hij stagiair bij een afgevaardigde voor het 18^e district van Florida en kwam zo in aanraking met de politiek en werd lid van de Republikeinse partij.

Rubio werd na zijn studie rechten advocaat en in 2000 werd hij gekozen tot het Huis van Afgevaardigden in Florida (vergelijkbaar met de Provinciale Staten). In 2007 werd hij gekozen tot voorzitter van dit Huis van Afgevaardigden en bleef dit tot 2009.

In 2010 maakte hij bekend dat hij een gooi wilde doen na de vrijgekomen senaatszetel van de Republikeinse senator Mel Martinez die was afgetreden. Rubio moest het opnemen tegen de zittende gouverneur van Florida, Charlie Crist. Rubio begon aan een felle campagne, want in het begin had hij een grote achterstand op Crist. Rubio wierf fondsen en sprak met supporters in het hele land. Rubio won in de voorverkiezing van Crist. Crist besloot vervolgens om als onafhankelijke kandidaat mee te doen, maar Rubio versloeg uiteindelijk in november Crist en de Democraat Kendrick Meek.

Rubio is populair bij de Tea Party beweging en wordt de sommige mensen in de beweging gezien als de “kroonprins.” En dat is niet gek. Rubio wordt gezien als het nieuwe geluid van de Republikeinse partij en belichaamt de nieuwe generatie binnen de partij en kan er voor zorgen dat mensen die de partij de rug hebben toegekeerd weer terug komen. Daarnaast kan hij ook jongeren interesseren voor de ideeën van de Grand Old Party.

In 2012 riep Rubio zijn partij op om de DREAM Act te accepteren om zo niet de Latino kiezers van de partij te vervreemden. De DREAM Act houdt in dat illegale immigranten onder bepaalde voorwaarden in Amerika mogen blijven. Immigranten die studeren of in het leger dienen of in de Amerika kwamen als minderjarige en minstens 5 jaar in Amerika wonen zouden onder de DREAM Act vallen.

In januari ging Rubio nog een stap verder en zei dat alle immigranten die op dit moment zonder papieren in Amerika wonen de mogelijkheid moeten krijgen om Amerikaans staatsburger te worden. In het plan van Rubio wordt gekeken of de illegale immigranten belasting betalen en wordt hun verleden gecontroleerd. Het voorstel van Rubio wijkt af van hoe de Republikeinse partij denkt over het onderwerp immigratie. Maar Rubio beseft ook dat als de Republikeinse partij geen minderheidsgroepen aan zich kan binden de partij nooit de verkiezingen kan winnen. Dus vanuit politieke en electorale overwegingen is dit een goede zet.

Rubio’s meest recente optreden was echter geen succes. Hij werd door de Republikeinse partij gevraagd om namens de partij een reactie te geven op de State of the Union van president Obama. Rubio nam deze uitnodiging uiteraard aan omdat dit een mooie gelegenheid is om je zelf nationaal in de kijker te spelen. De State of the Union (vergelijkbaar met de Troonrede) wordt op prime time uitgezonden en direct daarna levert de andere partij een reactie. Maar de toespraak van Rubio verliep niet helemaal vlekkeloos. Rubio was nog nauwelijks begonnen toen hij een slokje water nam en vervolgens vroeg iedereen in de media zich af waarom dat was. De boodschap die Rubio over wilde brengen ging totaal verloren en het ging in de media alleen over dat slokje water en niet over wat Rubio had gezegd. De Democratische partij maakte van de gelegenheid gebruik om de Republikeinse partij en Rubio neer te zetten als een partij zonder ideeën en oplossingen.

Rubio wordt dus gezien als het nieuwe geluid. Maar de Republikeinse partij verkeerd in een grote crisis. Of Rubio de man is die de partij weer op de rails kan krijgen is de vraag. Mocht hij een gooi willen doen na de Republikeinse nominatie in 2016 dan zal hij zowel de Tea Party aanhangers en de gematigde Republikeinen aan zich moeten binden en met zijn recente voorstel ten aanzien van immigratie zal dat niet eenvoudig zijn.

Maar Rubio zal niet de enige Republikein zijn die er over denkt om mee te doen in 2016. De gouverneur van New Jersey, Chris Christie, de gouverneur van Louisiana, Bobby Jindal, en senator Rand Paul worden ook genoemd als eventuele kandidaten. En zij hebben een andere kijk op economische en sociale onderwerpen dan Rubio. Het blijft afwachten, volgend jaar weten we waarschijnlijk meer over de mogelijkheden en kansen van Rubio en de andere potentiële kandidaten.