Het buitenlandse beleid van president Donald Trump wil nog niet echt van de grond komen. Het hoogtepunt tot nu van het internationale beleid zou een ontmoeting zijn met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un. Het zou een historische ontmoeting worden. Voor het eerst zou een Amerikaanse president de hand schudden van een Noord-Koreaanse leider.

Maar zo als veel mensen vermoeden werd de ontmoeting afgeblazen. Via Twitter en via de website hield Focus on America een peiling waar in werd gevraagd of de top een succes zou worden en of de ontmoeting überhaupt zou plaats vinden. Maar liefst 67 procent dacht dat de ontmoeting niet zou plaats vinden.

Trump heeft de ontmoeting afgeblazen nadat Noord-Korea weer agressieve taal uitte en vice-president Mike Pence een domoor noemde. In een brief, die duidelijk door Trump was gedicteerd, liet hij aan Kim Jong-un weten dat de ontmoeting op 12 juni in Singapore niet door gaat.

Volgens de Amerikanen kwam Noord-Korea met vergaande eisen en liet het Noord-Koreaanse regime de laatste tijd in de voorbereiding van de top niets meer van zich horen. Volgens Noord-Korea komt juist Amerika met aanvullende eisen. Trump wil dat Noord-Korea zijn hele nucleaire programma opgeeft, wat voor Noord-Korea onbespreekbaar is. Maar volgens Noord-Korea wil Amerika dat de chemische wapens ook worden opgegeven. Noord-Korea is ook boos over de militaire oefeningen die Zuid-Korea hield met Amerika. Noord-Korea liet als teken van goede wel drie Amerikaanse gevangenen vrij en blies onder toeziend oog van de internationale pers een nucleaire installatie op.

Is de ontmoeting tussen Trump en Kim Jong-un nu definitief van de baan? In een toespraak van Trump als toelichting op de brief liet Trump de deur op een kier staan. Volgens Trump kan er altijd nog op een later tijdstip een ontmoeting plaats vinden. Trump was zichtbaar teleurgesteld en had zich op de ontmoeting verheugd.

Maar Trump is waarschijnlijk terug gefloten door zijn veiligheidsadviseur John Bolton en Mike Pompeo. Trump leek zich namelijk nauwelijks voor te bereiden en de harde lijn van Bolton en Pompeo ten aanzien van Noord-Korea en daarnaast het noemen van een “Libië-model” door zowel Bolton als Mike Pence is bij de Noord-Koreanen slecht gevallen.

Het “Libië-model” staat symbool voor wat er gebeurd is met Libië toen Muammar Gaddafi aan de macht was. In ruil voor het opheffen van economische sancties gaf Gaddafi zijn nucleaire programma en ambities op. Maar toen de bevolking in opstand kwam werd Gaddafi niet door het Westen gesteund. Gaddafi vormden geen nucleaire dreiging meer. Hij werd opgepakt en later vermoord. Tot op de dag van vandaag is Libië een chaos en een wetteloos land. Hetzelfde gebeurde in Irak. Een regime change is een nachtmerrie voor Kim Jong-un. Dus toen Bolton en Pence dit opperde had Noord-Korea niet meer zo’n zin in de ontmoeting.

Maar volgens Trump is er geen “Libië-model” voor Noord-Korea, waarmee Trump Bolton tegen spreekt. Bolton en Pompeo zijn vanaf het begin voor een harde lijn tegenover de Noord-Koreanen, terwijl Trump en zijn minister van Defensie, James Mattis, voor een iets soepelere aanpak zijn.

Toen Noord-Korea de handreiking aan Trump deed dacht Trump niet lang na. Hij zei meteen ja op het aanbod. Trump had meteen door dat een ontmoeting met Kim Jong-un zijn prestige en aanzien in de wereld zou vergroten en ook thuis zou hij er waarschijnlijk veel lof voor krijgen. Sommige politici spraken over het feit dat Trump wel eens de Nobelprijs voor de Vrede zou kunnen krijgen. Dit soort dingen strelen het ego van Trump enorm. In het middelpunt van de belangstelling staan is enorm belangrijk voor hem. Dat heeft Kim Jong-un ook begrepen.

Maar het accepteren van de uitnodiging van Noord-Korea was ook een impulsieve actie. Trump overlegde niet met zijn adviseurs of hij de uitnodiging voor de ontmoeting moest accepteren. Zonder overleg zei hij ja en toen konden zijn adviseurs het niet meer tegen houden.

Maar met de brief hebben mensen als Bolton, Pompeo en Pence op Trump ingepraat. Trump bereidde zich nauwelijks op de top voor. Trump is impulsief en improviseert om het gebied van buitenlands beleid. Het verplaatsen van de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem of het eenzijdig uit de Iran-deal stappen; Trump denkt niet na over de gevolgen. Als de ontmoeting nog door gaat, maar de top mislukt dan heeft Trump nog niet echt nagedacht over een alternatief. Noord-Korea militair aanpakken is geen optie.

Daarnaast weet Kim Jong-un hoe hij zich moet gedragen op het wereldtoneel. Hij kan met grote landen als Rusland, China en Zuid-Korea praten. Trump heeft nauwelijks ervaring op het wereldtoneel en gelooft bijvoorbeeld Poetin op zijn blauwe ogen als die zegt dat de Russen niet de presidentsverkiezingen van 2016 hebben beïnvloedt. Kim Jong-un weet wel raad met een onervaren Trump. Dat is dus een groot risico. Iets wat Bolton en Pence wel door hebben.

Maar is het afzeggen van de top tactiek? Als dat zo is dan heeft Amerika Zuid-Korea niet ingelicht. De Zuid-Koreanen waren totaal verrast door de brief van Trump en niet blij. Dit is niet hoe internationale diplomatie werkt. Het ziet er uit als geklungel.

Volgens Trump worden er na aanleiding van de brief er toch weer “constructieve en warme“ gesprekken gevoerd met Noord-Korea en zou de ontmoeting op 12 juni toch nog door kunnen gaan. Het getuigd allemaal niet van een goed uitgedachte strategie. Maar om met de woorden van Trump te spreken: “We’ll see what happens.” De president weet het ook niet. Het is geklungel.