De tussentijdse verkiezingen voor het Congres zijn achter de rug. En dat betekent dat de focus nu ligt op de strijd om het Witte Huis in 2020. De Democraten willen president Donald Trump na vier jaar uit het Witte Huis hebben, maar of dat gaat lukken is de vraag.

Trump staat sinds zijn inauguratie in een constante campagne modus. Dat werd nog eens duidelijk zichtbaar in aanloop naar de tussentijdse verkiezingen. Trump vloog het hele land door om campagne te voeren voor de Republikeinse kandidaten voor een senaatzetel, maar ook vooral zichzelf. Hij zei met regelmaat dat hij ook om hem ging. De tussentijdse verkiezingen waren dan ook een referendum over zijn presidentschap.

De Democraten pakten een ruime meerderheid in het Huis van Afgevaardigden en wonnen senaatszetels in Republikeinse staten, zoals Arizona en Montana en van de 36 gouverneurschappen die er op het spel stonden wonnen de Democraten er maar liefst 16. De Republikeinen verstevigden hun meerderheid in de Senaat.

De Democraten, gesteund door het succes tijdens de midterms, denken dat ze in 2020 wel eens het Witte Huis kunnen winnen. Eenvoudig zal dat niet worden. De (nieuwe) Democratische politici die zijn gekozen in het Huis van Afgevaardigden hebben een verschillende achtergrond en verschillende ideeën. Elke Democratische kandidaat die zijn verkiezing won, had een andere kernboodschap. Zo kon Alexandria Ocasio-Cortez, die met haar 29 jaar de jongste afgevaardigde is, in New York met een socialistische activistische boodschap haar verkiezing winnen. Dit was haar waarschijnlijk niet in een district met gematigde kiezers gelukt. Afgevaardigden die zetels wonnen in Wisconsin, Michigan en Minnesota hadden een veel gematigde boodschap. Het zal voor de Democratische partijtop dus nog een hele klus worden om al deze verschillende afgevaardigden en fracties tot één geheel te smeden.

Een Democratische presidentskandidaat die een kans wil maken op de nominatie zal al deze diverse stromingen zoveel mogelijk moeten proberen te vertegenwoordigen. En dat is een lastige opgave. Een boodschap die resoneert bij kiezers in New Hampshire of Maine daar lopen kiezers in South Carolina of Nevada misschien niet warm voor. En door dat de Democratische fractie in het Huis van Afgevaardigden zo divers is, wat op zichzelf een goed teken is, is dat voor potentiële kandidaten een probleem.

Maar laten we eens kijken welke Democratische politici wellicht een poging gaan wagen in 2020. Of ze daadwerkelijk een kans maken is afwachten. Wie wil het opnemen tegen Donald Trump?

Joe Biden

Voormalig vice-president en senator van Delaware, Joe Biden staat in alle lijstjes boven aan. Dat heeft enerzijds met zijn populariteit te maken en anderzijds met bekendheid. Als in peilingen kiezers wordt gevraagd wie in 2020 moet mee doen dan noemen ze al snel Joe Biden omdat ze die kennen, Andere potentiële kandidaten zijn nog te onbekend. Biden deed eerder een poging om president te worden. Dat was in 2008, maar hij stapte toen al snel uit de race toen bleek dat de race tussen Hillary Clinton en Barack Obama zou gaan. Biden is een man van het volk en minder elitair dan Clinton en andere Democraten, maar het feit dat hij tot de oude garde behoort, werkt niet in zijn voordeel.

Bernie Sanders

Bernie Sanders werd vrij makkelijk herkozen als senator van Vermont. Maar of hij in 2020 weer een poging gaat doen is twijfelachtig. In 2016 had hij geen schijn van kans tegen Hillary Clinton, omdat hij van alle kanten werd tegengewerkt. Met zijn linkse boodschap wist hij vooral jonge kiezers aan zich te binden. Maar of dezelfde boodschap in 2020 ook weer werkt is de vraag. Wil Sanders een kans maken, dan zal zijn boodschap breder moeten zijn om een grote groep kiezers aan te spreken. De kans bestaat ook dat mensen denken omdat het in 2016 niet lukte het nu tijd is voor een andere kandidaat.

Elizabeth Warren

Als er een politica is waarvan het duidelijk is dat ze mee gaat doen in 2020 dan is het Elizabeth Warren. De senator van Massachusetts won eenvoudig haar herverkiezing en kan zich nu dus helemaal richten op haar campagne om de Democratische nominatie proberen te winnen. Warren en Trump hebben al wat vijandigheden uitgewisseld. Trump noemt Warren vaak Pocahontas omdat Warren claimt dat ze Indiaans bloed heeft. Warren wilde aan alle speculatie een einde maken en liet een DNA-test doen en het bleek dat inderdaad een miniem percentage Indiaans bloed heeft. Trump zal haar waarschijnlijk blijven beledigen, zoals hij voor al zijn tegenstanders een bijnaam verzint.

Kamala Harris

Een politica die nog niet zo bekend is, maar die waarschijnlijk zich al wel warm loopt om mee te doen aan de presidentsverkiezingen is de Democratische senator van Californië, Kamala Harris. Harris is een voormalig aanklager en procureur-generaal uit San Francisco en is een African-American wat haar kan helpen bij de zwarte kiezers. Harris is sinds 2017 senator en in 2020 zit haar eerste termijn er nog niet op, dus wellicht is het voor haar iets te vroeg. Aan de andere kant was Barack Obama ook nog met zijn eerste termijn als senator bezig (2005 tot 2008).

Cory Booker

Cory Booker is senator van New Jersey en wordt ook gezien als potentiële kandidaat in 2020. Booker is sinds 2013 senator en is net als Kamala Harris een African-American wat het dus goed kan doen bij zwarte kiezers. Hij is al wat langer senator en kan fel uit de hoek komen. Booker was voordat hij senator werd gemeenteraadslid van Newark en van 2006 tot 2013 burgemeester van deze stad.

Beto O’Rourke

Wie had voor de tussentijdse verkiezingen van Beto O’Rourke gehoord? Buiten Texas vrijwel niemand. O’Rourke is de rijzende ster en de nieuwe hoop van veel Democraten. Hij nam het op tegen de Republikeinse senator Ted Cruz voor zijn zetel in de Senaat. Niemand geloofde dat O’Rourke ook maar een kans zou maken in het rode Texas. Maar O’Rourke haalde een record bedrag van 38 miljoen dollar aan campagnedonaties op. Dat was niet genoeg, maar O’Rourke verloor naar nipt (2,6 procent) van Cruz. En in het slipstream van O’Rourke werden er wel in Republikeinse districten Democratische volksvertegenwoordigers gekozen. O’Rourke is afgevaardigde voor het district waar onder andere El Paso in ligt. En O’Rourke doet het goed bij de latino’s die een steeds groter deel van het electoraat in Texas uitmaken. Aangezien deze groep steeds belangrijker wordt kan dit belangrijk zijn in 2020. En als O’Rourke in een conservatieve staat als Texas kansen heeft dan biedt dat hoop voor de Democraten. O’Rourke heeft onlangs zelf aangegeven dat hij interesse heeft om mee te doen aan de presidentsverkiezingen in 2020. Of hij een kans maakt is zeer de vraag, Texas is niet een afspiegeling van het land en representeert niet de rest van Amerika

Eric Garcetti

Geen senator of afgevaardigde, maar een burgemeester. Eric Garcetti is burgemeester van de op één na grootste stad van Amerika, Los Angeles. Garcetti is sinds 2013 burgemeester. Garcetti heeft een Mexicaanse achtergrond en is de eerste Joods-Amerikaanse burgemeester van de stad. De bezoeken van Garcetti aan staten tijdens de campagne voor de tussentijdse verkiezingen, zoals New Hampshire, voeren de speculatie dat hij misschien overweegt mee te doen, In deze staten worden de eerste voorverkiezingen gehouden. Garcetti houdt tot nu toe de boot af.

Amy Klobuchar

Amy Klobuchar is senator van Minnesota en won tijdens de tussentijdse verkiezingen haar herverkiezing. In het Republikeinse Minnesota weet de Democraat met gematigde standpunten de kiezers voor haar te winnen. Klobuchar is al sinds 2007 senator voor de overwegend rode staat. En aangezien zij het daar zo goed doet denkt men dat ze misschien ook in andere Republikeinse staten met haar gematigde standpunten kiezers voor zich kan winnen. En in tegenstelling tot veel andere politici is Klobuchar populair, ook buiten haar eigen staat.

Kirsten Gillibrand

Senator Kirsten Gillibrand van New York volgde Hillary Clinton op toen die door Barack Obama in 2008 werd gekozen als minister van Buitenlandse Zaken. Sindsdien heeft Gillibrand steeds haar herverkiezing gewonnen. Gillibrand zet zich vooral in voor de LGBTQ gemeenschap en stelt seksueel; misbruik in het MeToo tijdperk aan de kaak. Gillibrand behoort tot de conservatieve vleugel van de Democratische partij. Met haar 51 jaar is ze jonger dan Warren, Harris en Klobuchar. Het is overigens onduidelijk of Gillibrand de ambitie heeft om president te worden.

Michael Avenatti

Een outsider. Michael Avenatti is geen politicus, maar advocaat. Er had nog nooit iemand van hem gehoord totdat hij de advocaat werd van porno-actrice Stormy Daniels die claimt dat ze een seksuele relatie met Donald Trump heeft gehad. Avenatti vertegenwoordigt Daniels en was toen dit verhaal naar buiten kwam veelvuldig in talkshows op alle Amerikaanse televisiezenders te zien. Avenatti heeft zichzelf gebombardeerd als eventuele Democratische presidentskandidaat. Avenatti benadert dit allemaal uiterst serieus, maar of hij ook een kans maakt met nul politiek ervaring is de vraag. Maar de Republikeinse kiezers kozen ook tussen verschillende senatoren en gouverneurs een man met nul politieke ervaring, so why not?

Michael Bloomberg

Voormalig burgemeester van New York en miljardair Michael Bloomberg liet zich onlangs registreren als Democraat. Dit voerde de speculatie dat hij wel eens mee zou kunnen doen in 2020. Bloomberg was eerst een Republikein toen onafhankelijk en nu is hij dus Democraat. Bloomberg heeft als zakenman genoeg eigen geld om in een eventuele campagne te stoppen. Met zijn 76 jarige leeftijd is hij wel wat aan de oude kant.

Oprah Winfrey

Televisiepersoonlijkheid Oprah Winfrey wordt genoemd als eventuele kandidaat in 2020. Winfrey heeft nooit hardop nee gezegd, maar liet in verschillende optredens wel doorschemeren dat ze niet geïnteresseerd is. Aan haar populariteit zal het niet liggen, maar of ze de kwaliteiten heeft om een hele lange en succesvolle campagne te voeren is de vraag.

Andrew Cuomo

Andrew Cuomo is gouverneur van de staat New York. Voordat hij gouverneur werd was hij procureur-generaal. Cuomo is tegen de doodstraf en voor legalisering van abortus. Met deze standpunten behoort hij tot de linker vleugel van de Democratische partij. Of hij echt de ambitie heeft om president te worden is niet duidelijk, maar hij wordt wel in verschillende lijstjes genoemd.

Tom Steyer

Zakenman en miljardair Tom Steyer is ook een outsider. Hij is oprichter van NextGen America, een non-profit organisatie die geld doneert aan progressieve campagnes op het gebied van klimaatverandering, immigratie, gezondheidszorg en onderwijs. Het is niet bekend of Steyer echt een gooi naar het presidentschap wil doen, maar zijn naam staat wel in verschillende lijstjes.

John Kerry

Voormalig presidentskandidaat, senator en minister van Buitenlandse Zaken John Kerry denkt er over na om opnieuw een poging te doen. In 2004 verloor hij van George W. Bush en met zijn ervaring als senator en minister van Buitenlandse Zaken tijdens de tweede termijn van Barack Obama zou hij een goede kandidaat zijn. Maar zijn campagne in 2004 verliep dramatisch, dus echt een goede ervaring heeft hij niet.

Dit zijn de meest voorkomende namen die in verschillende peilingen en artikelen voorkomen op onder andere POLITICO en Vox die gaan over de verkiezingen van 2020. De eerste officiële aankondiging van de bovenstaande kandidaten of andere kandidaten laat ongeveer nog een half jaar op zich wachten. Om een voorbeeld te geven: Clinton maakte haar kandidatuur in april 2015 bekend en Donald Trump begin juni 2015.

Het is onduidelijk wie Trump het liefst heeft als tegenstander al vraagt hij zijn medewerkers om uit te zoeken wie zich waarschijnlijk kandidaat gaat stellen, zodat hij ze hoogst waarschijnlijk al via Twitter kan beschimpen, zoals hij dat met Elizabeth Warren deed.

Wie denk jij dat er mee doet en kans maakt op de Democratische nominatie? Geef je mening.