Geloofwaardigheid Amerika staat op het spel

President Obama besloot onlangs aan het Amerikaanse Congres toestemming te vragen voor een eventuele aanval op Syrië. Het is voor president Obama en de internationale gemeenschap duidelijk dat het regime Assad achter de gifgas aanval zit waarbij honderden Syrische burgers omkwamen. Volgens president Obama is daarmee een grens overschreden, de zogenoemde ‘rode lijn’ en kan deze actie niet onbestraft blijven.

Bij de Amerikaanse bevolking bestaat veel weerstand tegen een aanval op Syrië, zo bleek onder andere tijdens een bijeenkomst in Phoenix, Arizona. Tijdens de bijeenkomst sprak senator van Arizona, John McCain, zijn achterban toe en legde uit dat hij een groot voorstander is van een aanval op Syrië en president Obama steunt om een aanval uit te voeren. De tegenstand was hevig, zoals blijkt uit deze video’s. De video’s illustreren duidelijk hoe veel Amerikanen denken over de burgeroorlog in Syrië. Amerika moet zich hier niet mee bemoeien zo is de boodschap.

President Obama weet ook dat er veel weerstand is onder de Amerikaanse bevolking en besloot mede daarom het Congres om toestemming te vragen om een aanval op Syrië uit te voeren. Obama, die in verschillende interviews al heeft geprobeerd de Amerikaanse bevolking te overtuigen waarom een aanval op Syrië nodig is, slaagt er niet in om de scepsis weg te nemen.

Obama dacht dat als de volksvertegenwoordigers op Capitol Hill wellicht wel voor een aanval op Syrië zijn en het regime van Assad willen aanpakken de tegenstand onder Amerikaanse bevolking wellicht minder hevig zou zijn. De afgevaardigden en senatoren in Washington vertegenwoordigen immers de mensen in het land. Maar Obama geeft zich daarin vergist en nu in de problemen gewerkt. Het Congres staat helemaal niet te springen om Obama te steunen om een aanval op Syrië uit te voeren.

Officieel hoeft Obama geen toestemming te vragen aan het Congres. De president is opperbevelhebber van het leger en kan zonder toestemming van het Congres een aanval op Syrië uitvoeren. Maar als het Congres hem wel steunt staat de president sterker en is hij tegenover de bevolking en de internationale gemeenschap geloofwaardiger. En de geloofwaardigheid van Obama als president, maar ook die van Amerika, staat op het spel.

Maar of het Congres ook daadwerkelijk toestemming geeft en Obama steunt in een eventuele aanval op Syrië is maar zeer de vraag. De commissie van Buitenlandse Zaken van de senaat besloot na uitvoerig te hebben geluisterd en gediscussieerd met onder andere minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry en minister van Defensie, Chuck Hagel, een aanval op Syrië goed te keuren. Maar nu moeten het Huis van Afgevaardigden en de Senaat over dit besluit stemmen.

In de gangen van Capitol Hill wordt druk gelobbyd om genoeg stemmen te krijgen, maar slechts 20 senatoren hebben gezegd dat ze voor een aanval op Syrië zullen stemmen, maar de meeste senatoren weten het nog niet. In het Huis zijn maar liefst 123 afgevaardigden tegen, waarvan er 23 Democraat zijn. De Democratische fractievoorzitter in het Huis, Nancy Pelosi, zal het heel moeilijk krijgen om al haar collega’s te overtuigen om voor een aanval op Syrië te stemmen.

Daarnaast speelt er nog iets anders. Volgend jaar zijn er tussentijdse verkiezingen voor het Huis en de Senaat. Het Congres was de afgelopen maand met reces en Congresleden hebben veelvuldig met de achterban (lees: kiezers) gesproken en zeker nadat bekend werd dat er een gifgas aanval had plaats gevonden en Obama aan gaf dat hij van plan was een aanval op Syrië uit te voeren lieten veel Amerikanen aan hun afgevaardigde en senator die hun district of staat vertegenwoordigt weten dat ze tegen zijn. En aangezien veel afgevaardigden volgend jaar herkozen willen worden en al druk met hun herverkiezingscampagne bezig zijn zullen ze zeker als ze binnenkort moeten stemmen over een aanval op Syrië deze kiezers in hun achterhoofd houden. Uit de video’s komt dit duidelijk naar voren.

De Congresleden zitten dus met een dilemma. Luister ik naar mijn kiezers uit mijn staat en beslis ik mede op basis daarvan of ik voor of tegen een aanval op Syrië stem, of steun ik president Obama en kies ik daarmee voor de geloofwaardigheid van Amerika? Veel volksvertegenwoordigers moeten hier over nadenken en een beslissing nemen. Het is een duivels dilemma. Het Witte Huis hoopt dat de leden van het Congres voor de geloofwaardigheid van Amerika kiezen. Maar het is allesbehalve een done deal.

Ook de geloofwaardigheid van president Obama staat op het spel. Als hij niet de steun van het Congres krijgt komt hij zwakker uit deze strijd en kan het zo zijn dat Syrië zijn Waterloo wordt en bestaat de kans dat de rest van zijn presidentschap als een nachtkaars uit gaat. Daarom waren zijn naaste medewerkers en nationale veiligheidsadviseur dan ook verrast dat Obama aankondigde het Congres om goedkeuring te vragen.

Er wordt druk onderhandelt met Congres om de benodigde stemmen binnen te halen. Daarnaast zal president Obama op prime time het land toe spreken en houdt hij interviews met alle grote televisiezenders om de Amerikaanse bevolking (nogmaals) te overtuigen dat Amerika de verantwoordelijkheid heeft om iets te doen. Obama zei: “I will continue to consult with Congress. And I will make best case that I can to the American people as well as to the international community for taking necessary and appropriate action.” 

Maar Obama zal ook duidelijk moeten maken en heeft dit al verschillende malen gezegd dat Syrië geen Afghanistan of Irak zal worden. Zo zullen er geen grondtroepen worden ingezet en is het Witte Huis niet uit op een regime change. De regering Obama wil wel dat het regime van Assad verdwijnt, maar wil geen uitgebreide militaire campagne. Daar heeft Obama ook niet om gevraagd.

Als het Congres voor een aanval op Syrië stemt dan komt Obama sterker uit deze strijd en krijgt zijn geloofwaardigheid een enorme boost en zal dit Amerika’s internationale reputatie ten goede komen. Een resolutie van de Veiligheidsraad zou ook zorgen voor een sterk mandaat, maar de kans dat Obama daar op wacht is klein, vooral omdat Rusland zo’n besluit zal blokkeren.

De oorlog in Afghanistan en vooral de oorlog in Irak heeft diepe wonden in de Amerikaanse samenleving achtergelaten en met dit in het achterhoofd is de Amerikaanse bevolking bang dat het land weer in een langdurig conflict wordt getrokken. Het Witte Huis heeft bewijs geleverd dat de gifgas aanval door Assad is uitgevoerd, maar aangezien er in Irak geen chemische wapens zijn gevonden en deze oorlog desastreus verliep zorgt dit ook voor scepsis in Amerika. Obama verzekert Amerika dat het geen nieuw Afghanistan of Irak wordt, maar wat hij dan wel wil, blijft vooralsnog onduidelijk. Wat wel duidelijk is dat Obama een duidelijk signaal wil afgeven en dat het gebruik van chemische wapens  niet onbestraft blijft.

Maar voor Amerika speelt er nog iets op de achtergrond. Amerika heeft belangen in de regio. Het heeft belangen in Irak, Jordanië en Saoedi-Arabië. Daarnaast is Turkije een belangrijke bondgenoot en lid van de NAVO. Amerika wil zijn belangen in de regio beschermen en wil niet dat Rusland, dat Assad steunt, meer invloed in de regio krijgt. Dus het gaat niet alleen om de gifgas aanval. Op de achtergrond spelen de belangen en de invloed in de regio een belangrijke rol.

President Obama en het Congres staan voor een moeilijke beslissing. Niks doen betekent dat Obama’s geloofwaardigheid en die van Amerika wordt aangetast. Maar wat wel een goede strategie is ook lastig. Ook als men wel besluit een aanval op Syrië uit voeren weten we niet wat uitkomst is en kan dit ook de geloofwaardigheid van Amerika aantasten. Het is een duivels dilemma.