Gaan de Republikeinen zichzelf in de voet schieten? De Republikeinen lijken vooral terug te kijken naar 2020 en de verloren verkiezingen. De vraag is of dat verstandig is. Met de tussentijdse verkiezingen in november zouden de Republikeinen eigenlijk vooruit moeten kijken. Maar de Republikeinse fractie in het Huis van Afgevaardigden is meer bezig om Donald Trump te vriend te houden en om het de commissie die onderzoek doet de gebeurtenissen op 6 januari toen het Capitool werd bestormd, zo lastig mogelijk te maken.
De Republikeinse partij nam onlangs een motie aan waar in staat de dat betogers op 6 januari deelnamen aan een ‘legitiem politiek debat.’ Donald Trump zal waarschijnlijk blij met de motie zijn. Dat komt ook omdat hij de demonstranten als patriotten ziet en zei dat, mocht hij weer president worden, hij de demonstranten die zijn gearresteerd en veroordeeld gratie zal verlenen. Zo blijkt dat de Republikeinse partij nog steeds stevig in de greep wordt gehouden door Trump. Ook werden dissidenten Adam Kinzinger en Liz Cheney, die als enige Republikeinen in de 6 januari commissie zitten, door de partij gecensureerd. Dit ging sommige partijleden, zoals senator Mitt Romney en de Republikeinse fractievoorzitter in de Senaat, Mitch McConnell, te ver.
Diezelfde McConnell ziet dit met lede ogen aan. Hij wil juist vooruit kijken. Zijn doel is om in november 2022 de meerderheid in het Congres te krijgen zodat hij zijn conservatieve agenda kan doorvoeren. Hij wil dus dat zijn Republikeinse collega’s zich richten op president Biden en zijn plannen.
Maar McConnell heeft het lastig, omdat veel van zijn collega’s, in de greep van Donald Trump, vooral terug kijken en niet vooruit. Zij geloven net als Trump dat de verkiezingen ‘gestolen’ zijn en dat Joe Biden onterecht president is.
Daarnaast ziet McConnell liever niet dat er allemaal Republikeinse politici die door Trump worden gesteund hun (voor)verkiezing winnen. McConnell wil deze mensen liever niet in zijn fractie hebben. De Trump loyalisten zouden dan wel eens zijn leiderschapspositie kunnen bedreigen. Trump heeft al meerdere keren laten weten dat hij van McConnell af wil. En McConnell wil niet dat de Senaat een verlengstuk van het Trumpisme wordt.
Maar zitten de kiezers te wachten op al deze retoriek of kijken die ook liever vooruit? De Republikeinen hebben de wind in de zeilen en de kans dat ze de meerderheid in het Congres pakken is groot. Maar McConnell en andere Republikeinen denken dat dit alleen kan als ze het hebben, in hun ogen, rampzalige plannen van president Biden. Terugkijken heeft geen zin.
Dat een deel van de Republikeinen graag terug wil kijken en een deel juist vooruit wil kijken zorgt ook voor een schuring in de partij. Voormalig vicepresident Mike Pence wil vooral vooruit kijken en gaf nog maar eens aan dat hij geen enkele macht had om de verkiezingsuitslag terug te draaien. Tijdens een toespraak zei hij: “President Trump is wrong.”
En Pence kreeg bijval van de voormalige gouverneur van New Jersey, Chris Christie. Ook hij wil vooruit krijgen. Maar zo lang Donald Trump tijdens rallies blijft roepen dat hij heeft gewonnen en niet bereidt is vooruit te kijken zal het lastig worden voor veel Republikeinen, die toch min of meer, hun ziel aan Trump hebben verkocht, om het over iets anders te hebben. De vraag is of voldoende kiezers blijven luisteren naar Trump of dat zij willen dat hun Republikeinse kandidaten vooruit kijken en beleid gaan maken dat het leven van Joe Biden zuur gaat maken. Donald Trump is nog niet zover. Die wil vooral niet vooruit kijken. Als hij dat wel zou doen dan zou hij min of meer zijn verlies toegeven.