Amerika-kenners Stan Bos (@StanSchrijft) en Marco van den Doel (@focusonamerica) nemen regelmatig op deze website een stelling in over de Amerikaanse politiek. De één is voor de stelling, de ander is tegen. Gezien de turbulente tijd waarin Amerika verkeert, levert Focus on America in deze opzet vanuit een ander perspectief analyse, duiding en commentaar op de Amerikaanse politiek.

Stelling: Kevin McCarthy gaat het voorzitterschap van het Huis van Afgevaardigden niet twee jaar volhouden

Voor:

Kevin McCarthy was er na aanvankelijke kritiek op Donald Trump als de kippen bij om naar Florida te reizen. Daar, in het buitenverblijf van de oud-president, was McCarthy bereid de ring van de keizer te kussen. Het is precies de reden waarom hij het mogelijk wél twee jaar volhoudt als voorzitter van het Huis van Afgevaardigden. In peilingen is Trump nog altijd de gedoodverfde Republikeinse kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2024. En hoewel zijn macht zich op een glijdende schaal begeeft, is McCarthy slim en ruggengraatloos genoeg om – for the time being – in het wiel van Trump te blijven.

Bovendien speelt er nog een andere kwestie. De Republikeinse partij kan het zich in aanloop naar 2024 niet permitteren om voortdurend intern overhoop te liggen. Stel je toch eens voor dat McCarthy voortdurend ruzietjes moet sussen of keer op keer zijn voorzitterschap ziet wankelen. Welk signaal geeft de partij daarmee af richting de kiezer? Een partij die zegt graag te willen regeren, kan intern zijn eigen boontjes niet doppen. Hoe moeten ze dan – is het beeld naar buiten – een complex orgaan als de overheid aansturen?

McCarthy kan zomaar overleven, maar als de positie van Trump volgend jaar deze tijd wankelt (omdat hij de eerste voorverkiezingen heeft verloren) kan het ook snel gedaan zijn met McCarthy.

Tegen:

Voor het eerst in 100 jaar waren er meerdere stemrondes nodig om een voorzitter van het Huis van Afgevaardigden te kiezen. Het kostte maar liefst vijftien stemrondes om te zorgen dat Kevin McCarthy de sprekershamer in ontvangst kon nemen. Dat er zo veel stemrondes nodig waren, kwam omdat er een groep radicale ultraconservatieve Republikeinen in de eigen fractie niets zagen in McCarthy als voorzitter. Deze groep, verenigt in de Freedom Caucus, vindt McCarthy niet rechts genoeg, terwijl hij de afgelopen jaren er alles aan heeft gedaan om deze groep tevreden te stellen.

De vele stemrondes zorgt ervoor dat McCarthy in een zwakke positie zit. Er heerst grote interne verdeeldheid en de verkiezing laat het onvermogen van de Republikeinse partij zien. McCarthy is aangeschoten wild, zeker omdat hij veel concessies heeft moeten doen aan de radicale MAGA Republikeinen. Zo is er maar één maar Republikein nodig om een motie van wantrouwen in te dienen. McCarthy moet dus een kleine groep tevreden houden en loopt dus op eieren. En de marge die de Republikeinen hebben in het Huis van Afgevaardigden is klein. Ze hebben 222 zetels en voor een meerderheid zijn 218 zetels nodig. Er hoeven dus maar vijf Republikeinen dwars te liggen en de plannen gaan niet door. McCarthy kan dan proberen om een aantal Democraten over te halen om voor zijn plannen te stemmen, maar dat zal zijn positie als voorzitter er niet sterker op maken.

McCarthy krijgt het de komende twee jaar zwaar en met een fractie die zo intern verdeeld is, kan dat snel tot chaos leiden. De kans dat McCarthy voortijdig vertrekt als voorzitter ligt meer voor de hand dan dat hij er een volle termijn zit. De verkiezing van hem als voorzitter laat zien dat er weinig vertrouwen in hem is. Er zal snel aan zijn stoelpoten worden gezaagd.